admin

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, 2 Απριλίου

Βιβλίο “Οι τρεις φίλοι”/Γαλάτεια Καζαντζάκη. Αθήναι: Εκδοτικός Οίκος Δ. και Π. Δημητράκου, 1923.
Τμήμα Γ.Α.Κ. Σερρών, Βιβλιοθήκη.
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου εορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου. Καθιερώθηκε από τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (IBBY) το 1966, ημέρα των γενεθλίων του γνωστού Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805).
Σκοπός της ημέρας αυτής είναι να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να κατευθύνει την προσοχή των μεγαλυτέρων στο παιδικό βιβλίο. Ο ετήσιος εορτασμός ενισχύει την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας και κεντρίζει το ενδιαφέρον των παιδιών και των νέων για τα βιβλία.
Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της λογοτεχνίας για παιδιά και νέους.
Υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού για το 2024 είναι το Τμήμα της Ιαπωνίας. Το μήνυμα γράφτηκε από τη συγγραφέα Eiko Kadono, η οποία έχει γράψει πολλά βιβλία που έχουν μεταφραστεί σε 10 γλώσσες.
Το μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου 2024 είναι το εξής: “Διασχίστε τις θάλασσες με τα φτερά της φαντασίας! Οι ιστορίες ταξιδεύουν πάνω στα σύννεφα, λαχταρώντας ν’ ακούσουν το χαρούμενο χτύπημα της καρδιάς σας”.
Με αφορμή την Ημέρα αυτή, παρουσιάζουμε ενδεικτικά τεκμήρια από τη βιβλιοθήκη του Τμήματός μας. Μπορείτε να δείτε τα τεκμήρια εδώ (στο facebook δεν απαιτείται σύνδεση).
Ειρήνη Βασιλοπούλου
ΠΕ Αρχειονόμων

Παγκόσμια Ημέρα Νερού 22 Μαρτίου

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Νερού, επιλέχθηκαν ενδεικτικά τεκμήρια των αρχειακών συλλογών του Τμήματος Γ.Α.Κ. Σερρών.

(Επιλέξτε τις φωτογραφίες για να τις δείτε σε μεγέθυνση.)

Φωτογραφία διαστάσεων: 6 Χ 10 εκ., ασπρόμαυρη. Αμαξηλάτης με καμουτσίκι, σε άμαξα (κάρο) δύο αλόγων δροσίζει τα ζώα του σε ρέμα (του Αη-Γιάννη). Χωρίς χρονολογία, Μεταξύ 1925-1929. Τμήμα Γ.Α.Κ. Σερρών, Συλλογή φωτογραφιών Νικολάου Ιατρίδη, Α.Β.Ε.: 694, Α.Ε.Ε.: Οπτικ. 24.01.  Φωτογραφία διαστάσεων: 7,5 εκ. Χ 12 εκ., ασπρόμαυρη. Ο Ν. Ιατρίδης με τον στρατηγό Φαληρέα και άλλους τρεις αξιωματούχους φωτογραφίζονται μπροστά σε πρόχειρο αντιπλημμυρικό φράγμα πιθανότατα στην περιοχή Μεγαλοχωρίου-Κοίμησης Σερρών. Χρονολογία: 16-10-1928. Τμήμα Γ.Α.Κ. Σερρών, Συλλογή φωτογραφιών Νικολάου Ιατρίδη, Α.Β.Ε.: 694, Α.Ε.Ε.: Οπτικ. 24.01.

Φωτογραφία διαστάσεων: 7εκ. Χ 12 εκ., ασπρόμαυρη. Κλιμάκιο της Ε.Τ.Ε. με όχημα εποχής φωτογραφίζεται μπροστά σε πηγάδι του κάμπου των Σερρών. Χρονολογία:≥ 1924-1926. Τμήμα Γ.Α.Κ. Σερρών, Συλλογή φωτογραφιών Νικολάου Ιατρίδη, Α.Β.Ε.: 694, Α.Ε.Ε.: Οπτικ. 24.01.

Φωτογραφία διαστάσεων: 7,5 εκ. Χ 12 εκ., ασπρόμαυρη. Άνθρωποι και ζώα (άλογα, βουβάλια) κολυμπούν στο ρέμα του Αη-Γιάννη νοτιοανατολικά των Σερρών. Χωρίς χρονολογία, Μεταξύ 1925-1929. Τμήμα Γ.Α.Κ. Σερρών, Συλλογή φωτογραφιών Νικολάου Ιατρίδη, Α.Β.Ε.: 694, Α.Ε.Ε.: Οπτικ. 24.01.

Ειρήνη Βασιλοπούλου

ΠΕ Αρχειονόμων

Διεθνής Ημέρα Δασών 21 Μαρτίου

Φωτογραφία από δραστηριότητες του Ορειβατικού Συλλόγου Σερρών στο Δάσος Λαϊλιά, χρον. δεκαετία 1930.
Τμήμα Γ.Α.Κ. Σερρών, Συλλογή φωτογραφιών Κλεάνθη Καράμπελια, Α.Β.Ε.: 639, Α.Ε.Ε.: Οπτικ. 18.01.
Με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Δασών, επιλέχθηκαν ενδεικτικά τεκμήρια των αρχειακών συλλογών του Τμήματος Γ.Α.Κ. Σερρών.
📌 Έγγραφο της Δ/νσης Δασών του Υπουργείου Γεωργίας προς άπαντα τα Δασαρχεία και Δασονομεία (με ημερομηνία 29/2/1924) περί αποστολής, μεταξύ άλλων, του αντιτύπου του έργου “Το Δάσος” υπό του Παύλου Νιρβάνα, προς διανομή τούτου στο προσωπικό των εν λόγω φορέων, ως μέσον εύληπτον εις την λαϊκήν αντίληψιν φιλοδασικής προπαγάνδας προς ανάπτυξιν παρά τω λαώ του συναισθήματος της αγάπης προς την δασικήν χλωρίδα (Τμήμα Γ.Α.Κ. Σερρών, Αρχείο Δασαρχείου Νιγρίτας).

Continue reading…

Ευάγγελος Ασπιώτης, μελετητής, λογοτέχνης και ποιητής

Ο Ευάγγελος Ν. Ασπιώτης (21 Ιανουαρίου 1921 – 21 Αυγούστου 1999) υπήρξε μελετητής, λογοτέχνης και ποιητής. Γεννήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 1921 στην Ερμούπολη της Σύρου με καταγωγή από τα Καρδάμυλα της Χίου. Γονείς του ήταν ο Νικόλαος Κ. Ασπιώτης και η Ματρώνα, το γένος Γεωργίου Κ. Βαφία. Μόλις ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στη Σύρο, γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, την οποία εγκατέλειψε για να αφοσιωθεί στα Νεοελληνικά Γράμματα. Ως υπάλληλος του ΙΚΑ μετατέθηκε στις Σέρρες το 1953 και εγκαταστάθηκε μόνιμα στον τόπο καταγωγής της συζύγου του Ευθαλίας (Θαλίτσας), το γένος Χαμπούρη, ανιψιάς του Βενιζελικού βουλευτή Δημοσθένους Μέλφου.
Στον χώρο της λογοτεχνίας εμφανίστηκε το 1944, σε ηλικία μόλις 23 ετών, με την έκδοση της πρώτης ποιητικής συλλογής του υπό τον τίτλο «Θρήνοι», αφιερωμένη στη μνήμη του πατέρα του, ο οποίος πέθανε στην Ερμούπολη της Σύρου τον Φεβρουάριο του 1944. Ήταν πολυγραφότατος, καθώς άφησε ένα πλούσιο και σπουδαίο συγγραφικό έργο, αποτελούμενο από ποιητικές συλλογές, κριτικές μελέτες, δοκίμια, ιστορικά, χρονικά, το οποίο εκδόθηκε. Πολλά πονήματα, εργασίες, άρθρα και χρονογράφηματά του δημοσιεύθηκαν σε διάφορες επαρχιακές εφημερίδες (των Σερρών, της Σύρου, της Χίου, της Καβάλας κ.ά.) και περιοδικά. Από το έργο του, διαφαίνεται ότι ήταν ένας πνευματικός άνθρωπος με πολλές αναζητήσεις και ανησυχίες, πολύπλευρα μορφωμένος, μελετητής πολλών θεμάτων (εθνικών, κοινωνικών, πολιτιστικών, πολιτικών κ.ά), τα οποία ανέλυε και ανέπτυσσε με σοβαρότητα, αντικειμενικότητα και εύστοχη παρατηρητικότητα.
Μελέτησε μεγάλους Έλληνες ποιητές και επηρεάστηκε ιδιαίτερα από τον Σολωμό, τον Παλαμά και τον Καβάφη. Στα ποιήματά του, τα οποία διακρίνονται για την ευαισθησία και τη νοσταλγική διάθεσή τους, κάνει χρήση της ομοιοκαταληξίας και γράφει σε παραδοσιακά σχήματα. Σε αυτά, είναι επίσης έκδηλη η αγάπη του ποιητή για τα αγαπημένα του νησιά, τη Χίο και τη Σύρο. Βέβαια, μέσα από το έργο του, εξύμνησε και τη δεύτερη πατρίδα του, τις Σέρρες, την οποία αγάπησε και φρόντισε να προβάλλει με κάθε τρόπο. Αναφέρονται οι εξής ποιητικές συλλογές του: «Νοσταλγικά» (Αθήνα, 1969), «Τραγούδια της σιωπής» (Αθήνα, 1970), «Αρποκράτης» (Αθήνα, 1973), «Το Φως που λάμπει» (Αθήνα, 1978), «Ρωγμές» (Θεσσαλονίκη, 1985/α’ έκδοση, Θεσσαλονίκη, 1986/β’ έκδοση), «Η Ρημαγμένη Πολιτεία» (Θεσσαλονίκη, 1989), «Λυρικός Λόγος», τόμος Α’ (Σέρρες, 1994), «Λυρικός Λόγος», τόμος Β’ (Σέρρες, 1997), «Απολιθωμένη Πολιτεία» (Σέρρες, 2004).

Continue reading…

Σαν σήμερα 4 Δεκεμβρίου 1926

Αφισέτα: Αθανάσιος Αργυρός, πρώην Υπουργός, Ηγέτης του Συνδυασμού του Λαϊκού Κόμματος. Τμήμα Γ.Α.Κ. Σερρών, Αρχείο Αθανασίου Αργυρού.

Σαν σήμερα, ο Αθανάσιος Αργυρός, εκ Νιγρίτης Σερρών, ανέλαβε Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων στις 4 Δεκεμβρίου 1926, επί κυβερνήσεως Αλέξ. Ζαΐμη

Ο Αθανάσιος Αργυρός γεννήθηκε στη Νιγρίτα Σερρών το 1859 και ήταν δικηγόρος, πολιτικός, δημοσιογράφος και δάσκαλος. Ύστερα από τη στοιχειώδη εκπαίδευσή του στη γενέτειρά του, ήρθε στις Σέρρες και φοίτησε στο Διδασκαλείο Σερρών με Διευθυντή τον Δημήτριο Μαρούλη. Μόλις αποφοίτησε, διορίστηκε δάσκαλος στο χωριό Τζίντζιος (Σιτοχώρι) Σερρών (1876-1877) και στη συνέχεια εργάσθηκε ως δάσκαλος στην Κωνσταντινούπολη και στην Καβάλα. Σπούδασε επίσης νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έπειτα σε πανεπιστήμια της Γαλλίας και της Γερμανίας. Άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην Αθήνα (1886-1906) και στις Σέρρες (1923-1926) αλλά και του δημοσιογράφου. Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος σε διάφορες εφημερίδες, όπως στην «Αστραπή» του Γιολδάση, στον «Τηλέγραφο» του Γ. Σιβιτανίδη, στο «Εμπρός» του Δημ. Καλαποθάκη, στην «Ακρόπολη» του Β. Γαβριηλίδη και στη «Νέα Ημέρα» της Τεργέστης. Υπήρξε διευθυντής και ιδιοκτήτης του περιοδικού «Γενική Επιθεώρησις», το οποίο εξέδωσε το 1892 στην Αθήνα. Από το 1902 έως το 1906, ήταν Πρόεδρος του Μακεδονικού Συλλόγου Αθηνών και στη συνέχεια του Συλλόγου «Ο Μέγας Αλέξανδρος» στην Αθήνα, στον οποίο προέδρευσε για λίγο διάστημα.

Τηλεγράφημα-Πρόσκληση της “Μακεδονικής Νεολαίας Νομού Σερρών”, Όργανο του Λαϊκού Κόμματος Σερρών προς τον Υπουργόν Αθ. Αργυρόν για το μνημόσυνο του βασιλιά στις 13-2-1927 (Ημερ/νία τηλεγραφήματος: 7-2-1927). Τμήμα Γ.Α.Κ. Σερρών, Αρχείο Αθανασίου Αργυρού.

Ο Αθανάσιος Αργυρός πρωτοστάτησε στον Μακεδονικό Αγώνα και ανέλαβε με άλλους πνευματικούς ανθρώπους της Αθήνας να τραβήξει το ενδιαφέρον της Ελληνικής Κυβέρνησης για τη σκλαβωμένη Μακεδονία, δημοσιεύοντας άρθρα, βοηθώντας στη διοργάνωση των πρώτων μυστικών ένοπλων ομάδων για την άμυνα και την υπεράσπισή της. Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, ο ίδιος μετέβη στην Αμερική και περιόδευσε σε διάφορες πόλεις με σκοπό να κινητοποιήσει τους Έλληνες εκεί. Στη Νέα Υόρκη ανέλαβε αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Θερμοπύλαι», ενώ το 1908 αγόρασε την εφημερίδα «Αθηνά» (Σικάγο), αναλαμβάνοντας συγχρόνως τη διεύθυνσή της και υποστηρίζοντας τα ελληνικά δίκαια.
Εξελέγη βουλευτής Σερρών για πρώτη φορά, το Μάιο του 1915 με το κόμμα των Φιλελευθέρων, ενώ απουσίαζε στην Αμερική. Τελικά, εντάχθηκε στο Λαϊκό Κόμμα, στο οποίο ιδεολογικά ανήκε και στις εκλογές του 1920 επανεκλέχθηκε βουλευτής, όπως και σε αυτές των ετών 1926, 1928, 1932. Με το ίδιο κόμμα εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 1935, ενώ στις 10 Οκτωβρίου 1935, προσχώρησε στη Γενική Λαϊκή Ριζοσπαστική Ένωση (Κονδύλη-Θεοτόκη).
Διετέλεσε Υπουργός Γεωργίας στην κυβέρνηση Δ. Γούναρη από τις 2 Μαρτίου 1922 έως τις 3 Μαΐου 1922 και στην κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη από τις 9 Μαΐου 1922 έως τις 28 Αυγούστου 1922. Διορίστηκε Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων στην κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη στις 4 Δεκεμβρίου 1926 και υπηρέτησε ως τις 17 Αυγούστου 1927, οπότε έγινε ανασχηματισμός και ήταν ένας εκ των υπουργών που απομακρύνθηκαν από τη σύνθεση της πρώτης κυβέρνησης Ζαΐμη.
Το συγγραφικό του έργο είναι μεγάλο. Έγραψε ιστορικά και νομικά έργα και πολλές ιστορικές και νομικές εργασίες του βρίσκονται τυπωμένες σε διάφορες εφημερίδες. Το έργο του «Ιστορία των Αθηνών» εκδόθηκε το 1901 από τις εκδόσεις Ι. Σαλίβερου. Επίσης, μετέφρασε τη «Ρωμαϊκή Ιστορία» του V. Duruy, την «Παγκόσμια Ιστορία» του Jager, το «Σύστημα Ρωμαϊκού Δικαίου» του Windscheid κ.ά.
Ο Αθανάσιος Αργυρός πέθανε στον Βόλο, στις 9 Ιανουαρίου 1945.

 

Eπιμέλεια κειμένου:
Ειρήνη Βασιλοπούλου
ΠΕ Αρχειονόμων