Ο Αθανάσιος Αργυρός γεννήθηκε στη Νιγρίτα Σερρών το 1859 και ήταν δικηγόρος, πολιτικός, δημοσιογράφος και δάσκαλος. Ύστερα από τη στοιχειώδη εκπαίδευσή του στη γενέτειρά του, ήρθε στις Σέρρες και φοίτησε στο Διδασκαλείο Σερρών με Διευθυντή τον Δημήτριο Μαρούλη. Μόλις αποφοίτησε, διορίστηκε δάσκαλος στο χωριό Τζίντζιος (Σιτοχώρι) Σερρών (1876-1877) και στη συνέχεια εργάσθηκε ως δάσκαλος στην Κωνσταντινούπολη και στην Καβάλα. Σπούδασε επίσης νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έπειτα σε πανεπιστήμια της Γαλλίας και της Γερμανίας. Άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην Αθήνα (1886-1906) και στις Σέρρες (1923-1926) αλλά και του δημοσιογράφου. Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος σε διάφορες εφημερίδες, όπως στην «Αστραπή» του Γιολδάση, στον «Τηλέγραφο» του Γ. Σιβιτανίδη, στο «Εμπρός» του Δημ. Καλαποθάκη, στην «Ακρόπολη» του Β. Γαβριηλίδη και στη «Νέα Ημέρα» της Τεργέστης. Υπήρξε διευθυντής και ιδιοκτήτης του περιοδικού «Γενική Επιθεώρησις», το οποίο εξέδωσε το 1892 στην Αθήνα. Από το 1902 έως το 1906, ήταν Πρόεδρος του Μακεδονικού Συλλόγου Αθηνών και στη συνέχεια του Συλλόγου «Ο Μέγας Αλέξανδρος» στην Αθήνα, στον οποίο προέδρευσε για λίγο διάστημα.

Τηλεγράφημα-Πρόσκληση της “Μακεδονικής Νεολαίας Νομού Σερρών”, Όργανο του Λαϊκού Κόμματος Σερρών προς τον Υπουργόν Αθ. Αργυρόν για το μνημόσυνο του βασιλιά στις 13-2-1927 (Ημερ/νία τηλεγραφήματος: 7-2-1927). Τμήμα Γ.Α.Κ. Σερρών, Αρχείο Αθανασίου Αργυρού.
Ο Αθανάσιος Αργυρός πρωτοστάτησε στον Μακεδονικό Αγώνα και ανέλαβε με άλλους πνευματικούς ανθρώπους της Αθήνας να τραβήξει το ενδιαφέρον της Ελληνικής Κυβέρνησης για τη σκλαβωμένη Μακεδονία, δημοσιεύοντας άρθρα, βοηθώντας στη διοργάνωση των πρώτων μυστικών ένοπλων ομάδων για την άμυνα και την υπεράσπισή της. Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, ο ίδιος μετέβη στην Αμερική και περιόδευσε σε διάφορες πόλεις με σκοπό να κινητοποιήσει τους Έλληνες εκεί. Στη Νέα Υόρκη ανέλαβε αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Θερμοπύλαι», ενώ το 1908 αγόρασε την εφημερίδα «Αθηνά» (Σικάγο), αναλαμβάνοντας συγχρόνως τη διεύθυνσή της και υποστηρίζοντας τα ελληνικά δίκαια.
Εξελέγη βουλευτής Σερρών για πρώτη φορά, το Μάιο του 1915 με το κόμμα των Φιλελευθέρων, ενώ απουσίαζε στην Αμερική. Τελικά, εντάχθηκε στο Λαϊκό Κόμμα, στο οποίο ιδεολογικά ανήκε και στις εκλογές του 1920 επανεκλέχθηκε βουλευτής, όπως και σε αυτές των ετών 1926, 1928, 1932. Με το ίδιο κόμμα εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 1935, ενώ στις 10 Οκτωβρίου 1935, προσχώρησε στη Γενική Λαϊκή Ριζοσπαστική Ένωση (Κονδύλη-Θεοτόκη).
Διετέλεσε Υπουργός Γεωργίας στην κυβέρνηση Δ. Γούναρη από τις 2 Μαρτίου 1922 έως τις 3 Μαΐου 1922 και στην κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη από τις 9 Μαΐου 1922 έως τις 28 Αυγούστου 1922. Διορίστηκε Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων στην κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη στις 4 Δεκεμβρίου 1926 και υπηρέτησε ως τις 17 Αυγούστου 1927, οπότε έγινε ανασχηματισμός και ήταν ένας εκ των υπουργών που απομακρύνθηκαν από τη σύνθεση της πρώτης κυβέρνησης Ζαΐμη.
Το συγγραφικό του έργο είναι μεγάλο. Έγραψε ιστορικά και νομικά έργα και πολλές ιστορικές και νομικές εργασίες του βρίσκονται τυπωμένες σε διάφορες εφημερίδες. Το έργο του «Ιστορία των Αθηνών» εκδόθηκε το 1901 από τις εκδόσεις Ι. Σαλίβερου. Επίσης, μετέφρασε τη «Ρωμαϊκή Ιστορία» του V. Duruy, την «Παγκόσμια Ιστορία» του Jager, το «Σύστημα Ρωμαϊκού Δικαίου» του Windscheid κ.ά.
Ο Αθανάσιος Αργυρός πέθανε στον Βόλο, στις 9 Ιανουαρίου 1945.