admin

Σαν σήμερα πριν από 29 χρόνια, στις 26 Σεπτεμβρίου 1994, απεβίωσε στην Αθήνα ο Σερραίος ιστορικός Πέτρος Πέννας. Ο Πέτρος Πέννας γεννήθηκε στα Άνω Πορρόια Σερρών το 1902 και ήρθε μικρός στις Σέρρες μαζί με την οικογένειά του. Έζησε από την παιδική και εφηβική ηλικία όλα τα δραματικά γεγονότα πριν και μετά την απελευθέρωση των Σερρών. Το 1916, λόγω της νέας βουλγαρικής κατοχής στις Σέρρες, κατέφυγε με τη μητέρα του στον Πειραιά, ενώ ο πατέρας του οδηγήθηκε ως όμηρος στη Βουλγαρία, όπου πέθανε. Σπούδασε νομικά, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου για 47 χρόνια. Συμμετείχε στη Μικρασιατική εκστρατεία και πολέμησε στην Πίνδο το 1940.

Περιοδεία Πέτρου Πέννα στο Σιδηρόκαστρο (Απρίλιος 1934). Στη φωτογραφία, στο Ηρώον Σιδηροκάστρου, εμφανίζονται με τη σειρά από δεξιά: Πέτρος Μόντζαλας, Πέτρος Πέννας, Γεώργιος Μάνος (Δήμαρχος Σιδηροκάστρου) και ο Γεώργιος Μόντζαλας. Τμήμα Γ.Α.Κ. Σερρών/Αρχείο Πέτρου Μόντζαλα.

Πρόσκληση/κάρτα του Δ.Σ. του Ομίλου “Ορφέα” Σερρών με τίτλο “Αφιέρωμα μνήμης και τιμής στον Πέτρο Πέννα” (Αίθουσα “Ορφέα” Σερρών, 12/11/1994). Τμήμα Γ.Α.Κ. Σερρών/Αρχείο Ευάγγελου Ασπιώτη.

Ο Πέτρος Πέννας ασχολήθηκε επίσης με τη δημοσιογραφία, αρθρογραφούσε σε εφημερίδες και περιοδικά και το 1938 εξέδωσε το περιοδικό «Σερραϊκά Χρονικά». Στο εν λόγω περιοδικό του έτους 1938, δημοσιεύτηκε και η μελέτη του με τίτλο «Ο ιστορικός θρήνος του Σερραίου ιερέως Παπασυναδινού». Το 1952, μαζί με άλλες εξέχουσες προσωπικότητες των Σερρών, ίδρυσε την Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Σερρών-Μελενίκου, της οποίας διετέλεσε Γενικός Γραμματέας και Πρόεδρος. Ήταν πολυγραφότατος, καθώς έγραψε πλήθος μελετών σχετικές με τον νομό Σερρών. Ασχολήθηκε κυρίως με την ιστορία της πόλης των Σερρών και έγραψε το βιβλίο με τίτλο «Ιστορία των Σερρών: από της αλώσεως αυτών υπό των Τούρκων μέχρι της απελευθερώσεώς των υπό των Ελλήνων 1383-1913», 2η έκδοση, 1966. Επίσης, ασχολήθηκε με την ποίηση και δημοσίευσε τα περισσότερα ποιήματά του με το ψευδώνυμο Πέτρος Στρυμώνας. Τιμήθηκε δύο φορές με το μετάλλιο των Σερρών το 1990 και το 1993. Τέλος, πολιτεύθηκε με το Λαϊκό Κόμμα και εκλέχτηκε δύο φορές βουλευτής Σερρών το 1935 και το 1950, ενώ από το 1946 έως το 1950 διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας.